Od stycznia 2015 roku, zmianie uległy zasady ustalania wartości początkowej środka trwałego. Nowe regulacje dotyczą:

  • podatników zagranicznych, którzy w Polsce prowadzą działalność przez zagraniczny zakład,

  • spółek europejskich,

  • spółdzielni europejskich,

  • podatników, którzy realizując umowy świadczenie w miejsce wykonywania (datio in solutum) nabyli składnik majątku środka trwałego.

Warto więc jak najszybciej zapoznać się z nowymi zasadami, które już obowiązują. Jak przebiega ustalanie wartości początkowej środka trwałego od 2015 roku?

Ustalanie wartości początkowej środka trwałego

W przypadku, kiedy dłużnik uregulował swoje zobowiązanie względem wierzyciela poprzez datio in solutum, a wierzyciel zaliczył przedmiot tego świadczenia do środków trwałych (lub wartości niematerialnych i prawnych) swojego przedsiębiorstwa, wartość początkową należy ustalić w wysokości wartości wierzytelności (należności) uregulowanej przez dłużnika w wyniku wykonania świadczenia niepieniężnego. Wynika to z Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art.22g ust. 1 pkt 6) oraz Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16g ust. 1 pkt 6).

Co za tym idzie, cena nabycia należna zbywcy będzie:

  • Powiększona o koszty:

  • związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego (lub wartości niematerialnej i prawnej do używania),

  • transportu, załadunku i wyładunku,

  • ubezpieczenia w drodze,

  • montażu,

  • instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych,

  • opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji. 

Natomiast pomniejszona o koszty podatku od towarów i usług. Z wyjątkiem sytuacji, gdy:

  • podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego,

  • podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony,

  • zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwaga!

W sytuacji, kiedy składnik majątku jest importowany, w cenę nabycia wliczane jest cło i podatek akcyzowy.

Ustalanie wartości początkowej środka trwałego a zagraniczni podatnicy

W przypadku, kiedy składniki majątkowe należą do zagranicznego przedsiębiorstwa, prowadzonego przez obcokrajowca, ale na terenie Polski - zasady ustalania wartości tychże składników reguluje art. 22g ust. 1 pkt. 7 updof.

art. 22g ust. 1 pkt 7 updof:

w razie prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład - wartość, o której mowa w art. 22 ust. 1n, nie wyższą jednak od wartości rynkowej składnika majątku.

Z kolei na gruncie ustawy o CIT kwestię wartości początkowej reguluje art. 16g ust. 1 pkt 7 updop. Według tego przepisu, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się wartość, o której mowa w art. 15 ust. 1y updop, nie wyższą jednak od wartości rynkowej składnika majątku.

Jednak do tego przepisu można się zastosować tylko w przypadku:

  • prowadzenia przez podatnika niemającego w Polsce siedziby lub zarządu działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład lub

  • przeniesienia przez spółki zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) i spółdzielnie zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) ich siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 

Zarówno z Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i z Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika jasno, że wartości poszczególnych składników majątku (który wchodzi w skład zagranicznego zakładu) ustalane są w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikają z ksiąg podatkowych tego podatnika, niezaliczone do kosztów w jakiejkolwiek formie.

Polecamy