Przedsiębiorcy często mają problem z klasyfikacją zakupu. Zastanawiają się czy dany przedmiot stanowi środek trwały, czy też wyposażenie. W celu ujęcia wydatku w ewidencji środków trwałych musi on spełniać określone kryteria. Przeczytaj i dowiedz się, kiedy zakup należy zakwalifikować jako środek trwały, a kiedy jako wyposażenie.
Środek trwały
Aby zakup mógł zostać zakwaflikowany jako środek trwały musi on spełniać łącznie poniższe warunki:
- stanowić własność lub współwłasność podatnika,
- być nabytym lub wytworzonym we własnym zakresie,
- być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- mieć przewidywany okres używania dłuższy niż rok,
- być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddanym do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
Ponadto, co do zasady jego wartość powinna przekraczać 3500 zł, a planowany okres jego użytkowania w firmie powinien być dłuższy niż rok. Wydatek, którego wartość nie przekracza 3500 zł, ale planowany okres użytkowania przekracza rok można zaliczyć do ewidencji środków trwałych jako środek trwały o niskiej wartości i dokonać jego jednorazowej amortyzacji. Jest to, tzw. niskocenny składnik majątku.
Wyposażenie
Za element wyposażenia, który można ująć w ewidencji wyposażenia uważa się zakup, który spełnia łącznie dwa założenia:
- jego wartość przekracza 1500 zł
- będzie użytkowany krócej niż rok.
Zatem w przypadku gdy wartość zakupionego przedmiotu nie będzie przekraczała kwoty 3500 zł, ale planowana długość użytkowania będzie krótsza niż rok prawidłowe będzie ujęcie wydatku w ewidencji wyposażenia. Jednocześnie wartość zakupionego przedmiotu powinna przekroczyć wartość 1500 zł.
