Przedsiębiorcy często mają problem z zakwalifikowaniem nabytych maszyn, urządzeń, czy innych sprzętów, które chcą wprowadzić do majątku działalności. Sprawdźmy, jaki składnik majątku należy uznać za środek trwały, a jaki wykazać jako wyposażenie.
Jakie warunki muszą spełniać środki trwałe?
Składnik majątku może zostać uznany za środek trwały jeżeli spełnia kilka warunków:
- stanowi własność lub współwłasność podatnika,
- jest nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,
- jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- przewidywany okres jego używania dłuższy niż rok,
- będzie wykorzystywany w celach związanych z prowadzeniem działalności lub oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, czy leasingu.
Ponadto wartość środka trwałego, co do zasady powinna przekraczać wartość 3500 zł netto*. Wówczas dany składnik majątku można wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych w czasie.
Kiedy składnik majątku uznany jest za wyposażenie?
Przepisy wskazują, że uznanie rzeczowego składnika majątku za element wyposażenia jest właściwe, gdy jego wartość początkowa przekracza 1500 zł netto*, a okres używania będzie krótszy niż rok. Co ważne, oba te warunki muszą zostać spełnione jednocześnie. Wtedy dany składnik należy ująć w ewidencji wyposażenia. Do wyposażenia można również zaliczyć te składniki majątku, których wartość przekracza 1500 zł, ale ze względu na okres używania krótszy niż rok nie kwalifikują się do środków trwałych. Jeżeli składnik majątku nie kwalifikuje się ani do środków trwałych, ani wyposażenia np. ze względu na jego niskocenną wartość lub krótki okres użytkowania w działalności, wtedy nie wprowadza się składnika do ewidencji, a należy go zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu w kol. 13 KPIR. *wartość netto dotyczy czynnych podatników VAT, dla podatników zwolnionych z VAT obowiązuje wartość brutto
