Uznanie długu przez dłużnika z punktu widzenia wierzyciela ma bardzo istotne znaczenie, bowiem skutkuje przerwaniem biegu przedawnienia i wydłużeniem go o 10 lat. Jakie czynności traktuje się jako uznanie długu?
Rodzaje uznanie długu
Wyróżnia się dwa rodzaje uznania długu przez dłużnika:
- uznanie właściwe,
- uznanie niewłaściwe
Właściwe uznanie długu przez dłużnika
Właściwym uznaniem długu jest wykazanie woli i chęci przez dłużnika do uregulowania długu. Najogólniej rzecz ujmując - czynność prawna, udokumentowane oświadczenie woli . Jako klasyczny przykład wymienia się najczęściej ugodę.
Niewłaściwe uznanie długu
Niewłaściwe uznanie długu przybiera formę oświadczenia wiedzy dłużnika, czyli wówczas kiedy to dłużnik zdaje sobie sprawę z istnienia długu. Bardzo ważne jest to, że uznaniem długu może być zwykła wypowiedź lub zachowanie udowadniające wiedzę o zaciągnietym zobowiązaniu. W praktyce bardzo często zdarza się, że dłużnik w sposób nieświadomy właśnie przerwał bieg terminu przedawnienia wykonując z pozoru mało istotną czynność - poprzez niewłaściwe uznanie długu.
Niewłaściwe uznanie długu, to:
-
częściowe spłacenie długu (może przybierać formę, np. zaliczki),
-
prośba o rozłożenie zapłaty długu na raty,
-
prośba o umorzenie części lub całości długu,
-
prośba o odroczenie terminu płatności,
-
zapłata odsetek,
-
potwierdzenie salda (w spółkach prawa handlowego obowiązkowo przez osoby reprezentujące spółkę).
Zobacz też:
Rozwiązanie umowy o pracę na czas określony Płaca brutto netto pit 11 elektronicznie
