Doręczona dłużnikowi faktura zawierająca informacje o sposobie i terminie płatności, stanowi wezwanie do zapłaty, które w postępowaniu sądowym może stanowić podstawę do wydania przez sąd nakazu zapłaty.
Czy faktura może stanowić nakaz zapłaty?
Transakcje zawierane w obrocie gospodarczym dokumentowane są najczęściej poprzez umowy i faktury, co oznacza, że zawarte w nich szczegóły transakcji powinny być zgodne. Niejednokrotnie jednak zdarza się, że umowa nie określa terminów spełnienia świadczenia. W takiej sytuacji można odnieść się do faktury, jeżeli zawiera ona dodatkowe zastrzeżenia odnoszące się do sposobu i terminu spełnienia świadczenia. Faktura zawierająca takie dane i doręczona dłużnikowi, stanowi wezwanie do zapłaty.
Co prawda Kodeks cywilny, ani żaden inny akt prawny, nie przyznają wprost fakturze roli nakazu zapłaty, jednak, jako wezwanie do zapłaty, może być uznana przez sąd za samoistną podstawę do wydania takiego nakazu. Zgodnie z przepisem art. 485, aby sąd mógł wydać nakaz zapłaty, powód musi wraz ze złożonym pozwem dołączyć stosowne dowody:
- dokument urzędowy;
- zaakceptowanym przez dłużnika rachunek;
- wezwanie dłużnika do zapłaty i pisemne oświadczenie dłużnika o uznaniu długu;
- zaakceptowane przez dłużnika żądanie zapłaty, zwrócone przez bank i niezapłacone z powodu braku środków na rachunku bankowym.
Faktura, jako dokument handlowy potwierdzający zawarcie transakcji i zawierający jej szczegóły, jest w istocie zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem. Z tego względu wierzyciel może załączyć ją jako dowód składając do sądu pozew o wydanie nakazu zapłaty. Jeżeli więc załączona faktura i sam pozew nie będą budziły wątpliwości sądu, zostanie wydany przeciwko dłużnikowi nakaz zapłaty.
Faktura a wydanie nakazu zapłaty
Wydany nakaz sąd doręcza do dłużnika, wraz z pozostałymi dowodami, jeśli były one dołączone do pozwu. Tym samym dłużnik zostaje zobowiązany do spłaty roszczenia wierzyciela oraz kosztów postępowania w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłaty.
Polecamy:
