Przedsiębiorca będący czynnym podatnikiem VAT jest uprawniony do odliczania podatku VAT naliczonego od nabywanych towarów lub usług. Warunkiem jest przeznaczenie takich nabytków na rzecz czynności opodatkowanych VAT. Czy nabywca ma obowiązek odliczenia podatku VAT od poniesionych firmowych wydatków?
Prawo a obowiązek - odliczenie VAT
Jak wskazuje art. 86 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT. Innymi słowy - przy spełnieniu określonych warunków może on zmniejszyć wysokość podatku VAT należnego (który musi odprowadzić do urzędu) o wysokość podatku VAT naliczonego. Warto jednak zwrócić uwagę - to prawo, a nie obowiązek.
Jeśli zatem podatnik - z różnych powodów - nie chce odliczać podatku naliczonego VAT, nie musi tego robić. Warto w tym miejscu pamiętać, że decydując się na taki krok, przedsiębiorca może nadal zaliczyć do kosztów tylko wartość netto wydatku. Nieodliczony podatek VAT nie może stanowić kosztu wtedy, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do jego odliczenia. Tylko w sytuacji, gdy podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia, a podatek nie zwiększa wartości początkowej środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej, VAT może stanowić koszt uzyskania przychodu.
Odliczenie VAT - terminy
Podstawowym okresem, w którym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT, jest okres powstania obowiązku podatkowego po stronie kontrahenta-sprzedawcy. Odliczenia nie można jednak dokonać wcześniej niż w okresie otrzymania faktury. Jednocześnie odliczenie może zostać zrealizowane także w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych (miesięcy albo kwartałów).
Natomiast jeśli przedsiębiorca przeoczy powyższe terminy, utraci prawo do odliczenia podatku VAT. Zgodnie z wcześniejszymi informacjami takie zdarzenie nie będzie się wiązało z żadnymi negatywnymi konsekwencjami ze strony organów podatkowych. Podatnik utraci po prostu możliwość zmniejszenia wartości podatku VAT należnego wobec urzędu skarbowego.