Wykorzystywanie środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej jest już normą, a rzeczą naturalną stało się ciągłe poddawane ich eksploatacji. W takie sytuacji konieczne będzie podjęcie działań, które pozwolą na zachowanie czy też zabezpieczenie ich skuteczności.
W prawie podatkowym mamy dwa rodzaje takich działań - remont środków trwałych lub ulepszenie środków trwałych. Ważne jest odpowiednie zakwalifikowanie poniesionych wydatków, ponieważ sposób ich rozliczenia jest zupełnie inny.
Remont środków trwałych - co to takiego?
Niestety pojęcie remontu nie zostało wprost zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowych a co za tym idzie ciężko jest prawidłowo określić prace, które są podejmowane na rzecz środków trwałych.
Co do zasady przyjmuje się, że remont środków trwałych ruchomych (np. maszyn lub urządzeń) to działania zmierzające do przywrócenia ich pierwotnego stanu technicznego i użytkowego wraz z wymianą zużytych części, niezmieniające jednak charakteru i funkcji tych środków trwałych. Innymi słowy, remontem są wszelkie zmiany trwałe, które przywracają pierwotny stan techniczny środka trwałego oraz zdolności użytkowe utracone w wyniku upływu czasu i eksploatacji.
Jeśli chodzi o remont środków trwałych obiektów budowlanych to sprawa wygląda nieco łatwiej. W tej sytuacji podatnik może wspomóc się definicją ustaloną w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r ustawy Prawo budowlane, na mocy której remont budynku to wykonywanie w nim robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, ale niestanowiących bieżącej konserwacji. Dopuszcza się wówczas stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
Co można uznać za remont środków trwałych?
Za remont środków trwałych uznaje się:
- naprawa i konserwacja maszyn, urządzeń czy pojazdów będących środkami trwałymi oraz wymiana ich części zużytych w toku eksploatacji,
- docieplenie ścian zewnętrznych elewacji
- pomalowanie pomieszczeń,
- wymiana stolarki okiennej i drzwi,
- wymiana instalacji elektrycznej,
- wykonanie nowych posadzek,
Ulepszenie środków trwałych
Za ulepszenie środków trwałych uważa się przebudowę, rozbudowę, adaptację, rekonstrukcję lub modernizację składników majątku. Gdy suma wydatków poniesionych na wymienione prace przekracza 3500 zł w roku podatkowym tym samym powodując wzrost ich wartości w porównaniu do wartości z dnia przyjęcia do używania to takie środki trwałe uważa się za ulepszone.
Remont środków trwałych i ulepszenie w ewidencji księgowej
Jak się okazuje nie tylko zakres podjętych prac odróżnia remont środków trwałych od ich ulepszenia, odmienna jest również ewidencja.
Wydatki na remont środków trwałych zalicza się do kosztów uzyskania przychodu. Natomiast wydatki poniesione na ulepszenie środków trwałych zwiększają ich wartość początkową.
Remont środków trwałych a amortyzacja
Jak wskazuje art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od pierwszego miesiąca po miesiącu, w którym środek trwały wprowadzono do ewidencji, trwa natomiast do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z jego wartością początkową.
Podatnik, który zaczął remont środka trwałego nadal może dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Co do zasady, składniki majątku nie podlegają amortyzacji na skutek:
- zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, lub
- zaprzestania działalności, w której te składniki były używane.
W związku z powyższym czasowe zaprzestanie korzystania ze środka trwałego z powodu remontu nie jest powodem do zawieszenia amortyzacji. Odpisy amortyzacyjne nieprzerwanie zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu.
Zobacz też:
