Ustawa Prawo upadłościowe daje wierzycielowi skuteczne narzędzie do szybszego odzyskania swoich wierzytelności. Narzędziem tym jest wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika. Wierzyciel może wnieść wniosek do sądu, jednak musi spełnić określone przez ustawę przesłanki, których niewypełnienie skutkuje zwrotem wniosku przez sąd i to bez uprzedniego wezwania do uzupełnienia braków formalnych.
Uprawnienie wierzyciela do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnika
Przepisy prawa upadłościowego przyznają wierzycielowi uprawnienie wniesienia wniosku o ogłoszenie upadłości swojego dłużnika. Zgodnie z przepisem art. 24 ustawy Prawo upadłościowe, wierzyciel we wniosku o ogłoszenie upadłości musi uprawdopodobnić istnienie swojej wierzytelności. Chodzi tu o wierzytelność realnie istniejąca oraz o wykazanie jej podstawy prawnej, a więc źródła pochodzenia. Sądem właściwym do wniesienia wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnika jest wydział gospodarczy sądu rejonowego, właściwego dla zakładu głównego przedsiębiorstwa dłużnika.
Uprawdopodobnienie istnienia wierzytelności
Uprawdopodobnienie istnienia wierzytelności ma szczególne znaczenie, ze względu na skutki, jakie powstaną po stronie dłużnika w razie ogłoszenia jego upadłości. Obowiązek ten spoczywa na każdym z wierzycieli występujących z jednym wnioskiem, zakładając, że nie są to wierzyciele solidarni. Osobne określenie źródła wierzytelności pozwoli sądowi na odrębne orzeczenie co do każdego z wierzycieli występujących z wspólnym wnioskiem.
Skutki braku uprawdopodobnienia istnienia wierzytelności
Brak uprawdopodobnienia istnienia wierzytelności powoduje odrzucenie wniosku wierzyciela o ogłoszenie upadłości jego dłużnika. Sąd nie wzywa w tym wypadku do uzupełnienia braków formalnych, ale odrzuca wniosek z powodu braku legitymacji materialnej wnioskującego wierzyciela. Ponadto w toku postępowania o ogłoszenie upadłości sąd nie ma ani prawa ani obowiązku badania istnienia wierzytelności istniejącej wobec uczestnika postępowania upadłościowego. Sąd ma jedynie ustalić na podstawie wniosku, czy wierzyciel uprawdopodobnił istnienie wierzytelności w stopniu znacznym.
Propozycje układowe wierzyciela
Wnoszony przez wierzyciela wniosek o ogłoszenie upadłości jego dłużnika, może przewidywać również propozycje zawarcia układu. Propozycje te powinny zawierać sposoby restrukturyzacji wymienione w art. 270 Prawa upadłościowego bądź propozycję zwarcia układu likwidacyjnego przewidzianą w art. 271 przedmiotowej ustawy.
Propozycje restrukturyzacyjne, które mogą być zawarte we wniosku to m.in.:
- odroczenie wykonania zobowiązań;
- rozłożenie spłaty długów na raty;
- zmniejszenie sumy długów;
- konwersję wierzytelności na udziały lub akcje;
- zmianę, zamianę lub uchylenie prawa zabezpieczającego określoną wierzytelność.
Wierzyciel może we wniosku wskazać tylko jeden lub kilka sposób restrukturyzacji.
Jeżeli natomiast wierzyciel zawrze we wniosku propozycję zawarcia układu restrukturyzacyjnego, ten może zostać zrealizowany tylko poprzez zaspokojenie wierzyciela z majątku dłużnika poprzez jego likwidację. Zobacz też:
Karta ewidencji czasu pracy Rozwiązanie umowy zlecenia kalkulator wypłat
