Koszty uzyskania przychodu to pojęcie wyjątkowo interesujące dla przedsiębiorców prowadzących Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Dzięki nim podatek obliczany jest nie od całości przychodów, ale od ich kwoty pomniejszonej o koszty - a mniejsza podstawa opodatkowania wiąże się z niższym podatkiem. Warto jednak pamiętać, że nie każdy wydatek może zostać zaliczony do firmowych kosztów. Co nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu? Wyjaśnienie poniżej.

Co nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu?

Przede wszystkim, za koszty uzyskania przychodu uznaje się takie wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, zabezpieczenia albo utrzymania jego źródła. Tak więc, koszt musi być nierozerwalnie związany z prowadzoną działalnością i nie może nosić znamion wydatku prywatnego. Ponadto w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) wskazany został katalog wydatków, które kosztami uzyskania przychodów być nie mogą. Co ważne, niektóre z nich nie będą mogły zostać uwzględnione w KPiR nigdy, inne natomiast muszą spełnić pewne określone warunki. Jako, że spis uwzględniony w art. 23 jest obszerny, przybliżone zostaną tu tylko najczęściej ponoszone przez przedsiębiorców wydatki.

Tak więc, kosztami uzyskania przychodów nigdy nie mogą zostać:

  • wartość pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku spółki cywilnej albo osobowej spółki handlowej - także małżonka i małoletnich dzieci wspólnika,
  • podatek dochodowy i podatek od spadków i darowizn,
  • koszty egzekucyjne powstałe z tytułu niewykonanych zobowiązań,
  • grzywny i kary pieniężne oraz odsetki od nich, orzeczone w postępowaniu karnym, administracyjnym, karnym skarbowym i w sprawach o wykroczenie,
  • wierzytelności odpisane jako przedawnione,
  • koszty reprezentacji (w szczególności koszty usług gastronomicznych, zakupu żywności i napojów, w tym alkoholowych),
  • odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek i kredytów, zwiększające koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji,
  • dodatkowe opłaty wymierzane przez ZUS na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych,
  • wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących, w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom,
  • straty powstałe w wyniku utraty i likwidacji samochodów oraz kosztów remontu pojazdu, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym,
  • wartość samochodu w kwocie przekraczającej równowartość 20 000 euro, przeliczonej na walutę polską zgodnie z kursem NBP z dnia wprowadzenia samochodu do użytkowania,
  • podatek VAT - z określonymi w ustawie wyjątkami.

Polecamy