Faktura marża - jest dość specyficznym rodzajem dokumentu, który mogą stosować w swoich działalnościach podatnicy VAT. Wystawia się ją w określonych przez ustawę przypadkach, a jej cechą specyficzną jest inny niż zazwyczaj sposób rozliczania podatku VAT.
Ustawa o podatku VAT określa transakcje, które można opodatkować według procedury marży. Do tej grupy należą podatnicy zajmujący się:
- usługami turystycznymi,
- dostawą towarów używanych,
- dostawą dzieł sztuki,
- dostawą przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.
Faktura VAT marża stosowana jest bardzo często w działalności komisów samochodowych.
Ta szczególna procedura rozliczania podatku VAT polega na tym, że podstawą opodatkowania jest marża, czyli różnica pomiędzy kwotą należności, którą uiszcza nabywca a ceną nabycia towarów lub usług, pomniejszona o kwotę podatku. Sprzedawca odprowadza zatem tylko podatek VAT od marży, bez prawa do odliczenia VAT z faktur zakupu.
Elementem wyróżniającym fakturę marży jest obowiązek zamieszczenia odpowiedniej frazy, w zależności od rodzaju działalności. I tak, dla:
- usług turystyki - określenie “procedura marży dla biur podróży”
- dostawy towarów używanych - określenie “procedura marży- towary używane”
- dostawy dzieł sztuki - frazę “procedura marży- dzieła sztuki”
- dostawy przedmiotów kolekcjonerskich i antyków - określenie “procedura marży- przedmioty kolekcjonerskie i antyki”.
Faktura VAT marża ma także ograniczony zakres danych w porównaniu do zwykłej faktur. Nie zawiera ona takich informacji, jak:
- cena jednostkowej netto,
- wartość sprzedaży netto,
- stawki podatku,
- suma wartości sprzedaży z podziałem na stawki,
- kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.
Dodatkowo, wystawiając fakturę VAT marża podatnik nie wyszczególnia na niej swojej marży.
Nabywca usług turystycznych lub towarów, które są rozliczane w oparciu o procedurę marży nie wykazuje jej w ewidencji zakupów VAT.