Na świecie, jak również w Polsce, coraz popularniejsze stają się osobowe samochody elektryczne. Państwo chcąc walczyć z zanieczyszczeniem powietrza, wprowadza szereg ulg dla użytkowników samochodów napędzanych elektrycznie. Kupując osobowy samochód elektryczny, możemy również skorzystać z pewnych preferencji podatkowych.

Osobowy samochód elektryczny – definicja

Legalną definicję osobowego samochodu elektrycznego, wprowadzono ustawą z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (t.j. Dz.U. 2018 poz. 317), dalej jako ustawa o elektromobilności. Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o elektromobilności, pojazd elektryczny, to pojazd samochodowy w rozumieniu Prawa O Ruchu Drogowym, wykorzystujący do napędu wyłącznie energię elektryczną, akumulowaną przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania. Tym samym ustawodawca przybliżył nam, co należy rozumieć przez osobowy samochód elektryczny. Powyższa definicja dała odpowiedź na wszelkie wątpliwości i spory dotyczące definicji pojazdu elektrycznego.

Koszty uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), dalej jako ustawa o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania, albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Należy zauważyć, że powyższa definicja kosztów uzyskania przychodów, ma charakter ogólny, natomiast unormowania odnoszące się do kosztów są rozległe i charakteryzują się znacznym stopniem komplikacji. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika, powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem, albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy, podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów). Istotne znaczenie ma również cel, w jakim został poniesiony.

Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać następujące przesłanki:

  1. Musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania zabezpieczenia źródła przychodu;

  2. Nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów;

  3. Musi być należycie udokumentowany.

Amortyzacja kosztem uzyskania przychodów

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonanych wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Powyższe oznacza, że (co do zasady) wydatki poniesione przez podatnika na nabycie środków trwałych, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej pośrednio – poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane od ich wartości początkowej.

Definicja środka trwałego dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, zawarta została w art. 22a ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Osobowy samochód elektryczny – amortyzacja

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, będącego własnością podatnika, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro, przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Z kolei, w myśl art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Preferencje podatkowe w podatku dochodowym a zakup pojazdu osobowego elektrycznego

Zgodnie z art. 51. ustawa o PIT w art. 23 w ust. 1 pkt 4, otrzymuje brzmienie:

  1. Odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość:
  1. 30 000 euro - w przypadku samochodu osobowego, będącego pojazdem ym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. poz. 317);
  2. 20 000 euro - w przypadku pozostałych samochodów osobowych, przeliczonej na złote według kursu średniego euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Tym samym zakup samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym jest korzystny podatkowo.

Przykład 1.

Podatnik zakupił nowy samochód osobowy za kwotę 25.000 EUR. Kurs euro wynosi 4,2 PLN za 1 EUR. Wartość samochodu wynosi 105.000,00 zł. Podatnik może jednak dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości samochodu w wysokości 84.000 PLN. Czyli w przypadku zakupu samochodu za 25.000 EUR (wartość w PLN 105.000,00 zł) 21.000 PLN nie stanowi u niego kosztu uzyskania przychodu. W przypadku zakupu samochodu będącego pojazdem elektrycznym, podatnik będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od kwoty 105.000 PLN.

Zwolnienie z akcyzy

Ustawa o elektromobilności wprowadza również zwolnienie z opodatkowania akcyzą zakupu samochodów osobowych, będących pojazdami elektrycznymi. Zgodnie z art. 51 ustawy o elektromobilności, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie, stwierdzające zwolnienie od akcyzy pod warunkiem, że podmiot ten przedstawi dokumentację potwierdzającą, iż pojazd, którego dotyczy zwolnienie, jest pojazdem elektrycznym lub pojazdem napędzanym wodorem. Uzyskanie takiego zaświadczenia będzie płatne 17 zł.

Ważne!
Ustawodawca dostrzegając małą ilość stacji ładowania w okresie przejściowym wprowadził czasowe zwolnienie pojazdów hybrydowych. Powyższe zwolnienie będzie obowiązywać do 1 stycznia 2021 r.