We wcześniejszym artykule przedstawiliśmy instytucje wyjawienia majątku dłużnika. Kontynuacją procedury w zakresie wyjawienia jest możliwość wykorzystania w postępowaniu egzekucyjnym przymusu państwowego w postaci doprowadzenia dłużnika do sądu.
Czym jest doprowadzenie dłużnika i kiedy można je zastosować?
Wierzyciel w postępowaniu egzekucyjnym może wnioskować o przymusowe doprowadzenie dłużnika do sądu. Jak stanowi art. 916 Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli dłużnik bez usprawiedliwionej przyczyny nie stawi się do sądu w celu złożenia wykazu lub przyrzeczenia albo stawiwszy się wykazu nie złoży lub odmówi odpowiedzi na zadane mu pytanie albo odmówi złożenia przyrzeczenia, sąd może skazać go na grzywnę do 5000 złotych lub nakazać przymusowe doprowadzenie oraz może zastosować areszt nieprzekraczający miesiąca, z uwzględnieniem art. 276 § 2 k.p.c. O skutkach tych dłużnik powinien być pouczony w wezwaniu na posiedzenie. W razie wykonania czynności przez dłużnika lub umorzenia postępowania grzywny niezapłacone do tego czasu ulegają umorzeniu. Na postanowienie sądu w przedmiocie skazania na grzywnę oraz orzeczenie aresztu przysługuje zażalenie.
Czy przymusowe doprowadzenie dłużnika jest skuteczne?
W razie zastosowania środków przymusowego doprowadzenia, dłużnik może w każdej chwili złożyć wykaz i przyrzeczenie. W wypadku gdy zastosowano wobec niego areszt, dłużnik może domagać się stawienia go przed sąd w celu złożenia wykazu i przyrzeczenia. W tym wypadku, sąd nie wzywając wierzyciela niezwłocznie przyjmie wykaz i odbierze przyrzeczenie, po czym zwolni dłużnika.
Wniosek o doprowadzenie jest doskonałym narzędziem wymierzonym w dłużników ukrywających majątek. Widmo kary aresztu jest poważną sankcją, co skłania dłużników do prób ugodowego rozwiązania sprawy.
