Własność przedsiębiorstwa musi być odpowiednio ewidencjonowana. Wymóg ten wynika wprost z ustawy o rachunkowości. Co określa się środkami trwałymi? Definicja środków trwałych według ustaw podatkowych Według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki trwałe to stanowiące własność albo współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- lokale będące odrębną własnością,
- budynki,
- środki transportu,
- budowle,
- maszyny,
- urządzenia,
- inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy.
- budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
- składniki majątku, niestanowiące własności albo współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie na przykład umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – w przypadku gdy odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie „statki” o symbolu 35.11, zaliczone do branży 1051- -1053 Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) Głównego Urzędu Statystycznego, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.
- nieruchomości - w tym grunty,
- prawo wieczystego użytkowania gruntu,
- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
- budowle i budynki,
- lokale będące odrębną własnością,
- maszyny,
- spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
- urządzenia,
- ulepszenia w obcych środkach trwałych,
- inwentarz żywy,
- środki transportu i inne rzeczy.
kalkulator płac brutto netto
