Minimalny okres zawieszenia działalności gospodarczej od 1 lipca 2011 roku wynosi 30 dni. Wyjątkiem jest luty, w tym miesiącu minimalny okres zawieszenia wynosi tyle dni, ile ma ten miesiąc. Jednak zawieszenie nie może trwać dłużej niż 24 miesiące.

Zawieszenie działalności można liczyć na trzy sposoby:

  • w dniach
  • w miesiącach
  • w dniach i w miesiącach

Dokładne zasady liczenia terminu zawieszenia można znaleźć w art. 57 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Przedsiębiorcy indywidualni w celu zawieszenia wykonywanej działalności gospodarczej muszą złożyć wniosek CEIDG-1. Spółki cywilne poszerzają go o załącznik CEIDG-SC.

Wniosek należy złożyć osobiście lub za pośrednictwem pełnomocnika w urzędzie gminy lub w KRS. Można go wysłać również listem poleconym (wówczas podpis na wniosku musi zostać potwierdzony przez notariusza) lub drogą elektroniczną (nawet gdy posiadamy kwalifikowany podpis elektroniczny, musimy potwierdzić nadanie wniosku osobiście).

Możliwość zawieszenia działalności gospodarczej przysługuje tylko tym przedsiębiorcom, którzy nie zatrudniają pracowników. Dodatkowo wspólnik spółki cywilnej nie może zawiesić swojej działalności, jeżeli jednocześnie nie zawieszą jej wszyscy pozostali wspólnicy spółki.

Od dnia 1 lipca 2011 roku przedsiębiorca posiadający udziały w więcej niż jednej spółce cywilnej nie musi zawieszać wykonywania działalności we wszystkich spółkach, w których uczestniczy.

W okresie zawieszenia przedsiębiorca nie może wykonywać działalności i osiągać z niej bieżących przychodów. Jednak posiada prawo do zajmowania się niektórymi sprawami firmy, które mają na celu:

  • zachowanie lub zabezpieczenie źródeł przychodów firmy np.: dalsze opłacanie czynszu za dzierżawę itp.
  • przyjmowanie i regulowanie zobowiązań, które powstały przed zawieszeniem działalności
  • zbywanie własnych środków trwałych i wyposażenia
  • uczestniczenie w postępowaniach sądowych, administracyjnych i podatkowych związanych z działalnością prowadzoną przed zawieszeniem
  • pobieranie zapłaty za wykonaną przed zawieszeniem produkcję

Ponadto może zostać poddany kontroli na takich zasadach, jak przed zawieszeniem działalności.

Wraz z zawieszeniem działalności:

  • podatnicy są zwolnieni z obowiązku ustalania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.
  • przedsiębiorca traci prawo do amortyzowania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nieużywanych na skutek zawieszenia. Jednak amortyzacja jest wznawiana po zakończeniu okresu zawieszenia.
  • czynny podatnik VAT nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowych, które dotyczą okresów miesięcznych (VAT-7) lub kwartalnych (VAT-7K).
  • podatnik nie jest zwolniony z obowiązku złożenia zeznania rocznego ani z obowiązku zapłaty podatku dochodowego za ten okres. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej dopuszcza sytuacje, w których podatnik w okresie zawieszenia przyjmuje należności powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, sprzedaje środki trwałe. Skoro zatem podatnik może w okresie zawieszenia osiągać określone przychody, jak i ponosić koszty, to ciąży na nim obowiązek rozliczenia i opodatkowania osiągniętego dochodu.

Polecamy