Posiadanie samochodu firmowego wiąże się z koniecznością opłacania ubezpieczeń — obowiązkowego OC i dobrowolnego AC. Wydatki te w określonych okolicznościach mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Sprawdź, jak rozliczyć zagraniczne OC i AC wykupione dla samochodu firmowego.

Ubezpieczenie jako koszt uzyskania przychodu

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), za koszt uzyskania przychodu mogą być uznane wydatki poniesione przez podatnika w celu zdobycia przychodu albo zabezpieczenia jego źródła i nie są zawarte na liście kosztów w art. 23 ustawy o PIT.

Polisa ubezpieczeniowa wykupiona na firmowy samochód jest właśnie zabezpieczeniem źródła przychodów. Organy skarbowe uznają, że spełnia ona warunki kosztów uzyskania przychodów. Co ważne, nie ma przeszkód, by do kosztów uzyskania przychodów zaliczać wydatki ponoszone za granicą. Koszty polisy ubezpieczeniowej mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i bez znaczenia jest tu, czy zostanie ona kupiona u ubezpieczyciela zagranicznego, czy krajowego.

Aby poprawnie zaksięgować polisę ubezpieczeniową, warto zwrócić uwagę na sposób jej udokumentowania. Jeżeli przedsiębiorca nie otrzymał faktury, może posłużyć się polisą ubezpieczeniową — pod warunkiem, że zawiera ona następujące dane:

  • określenie stron umowy,
  • datę wystawienia polisy,
  • rodzaj i zakres ubezpieczenia za okres, który obejmuje,
  • wartości składki,
  • podpisy stron,
  • datę dokonania płatności.

Ważne!

Jeśli przedsiębiorca opłaca składki ubezpieczeniowe przelewem bankowym, do dokumentacji powinien dołączyć potwierdzenie transakcji.
 

Księgowanie polisy ubezpieczeniowej w KPiR

Sposób ujęcia ubezpieczenia w KPiR zależy od przyjętej metody ujmowania kosztów. W przypadku metody kasowej ubezpieczenie ujmuje się w dacie polisy, czyli w dacie poniesienia kosztu. W przypadku metody memoriałowej czas obowiązywania polisy ma znaczenie. Gdy obejmuje ona okres mieszczący się w jednym roku podatkowym (od 1 stycznia do 31 grudnia), wtedy – podobnie jak przy metodzie kasowej – całość wydatku można zaksięgować w dacie polisy. Jeśli wykupiona polisa obejmuje dwa lata podatkowe, należy ją proporcjonalnie podzielić. Wydatki na ubezpieczenie należy ująć w kolumnie 13. KPiR - “pozostałe wydatki”. Jeżeli wartość polisy została wyrażona w walucie obcej należy dokonać jej przeliczenia, co do zasady po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego wystawienie polisy.

OC i AC — ograniczenia rozliczenia

W przypadku OC, które jest obowiązkowym ubezpieczeniem dla właścicieli pojazdów, możliwe jest ujęcie całej wartości w kosztach firmowych. Z kolei autocasco jest ubezpieczeniem dobrowolnym, którego ujęcie w kosztach podatkowych podlega pewnym ograniczeniom, które wynikają z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o PIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.


Dodatkowo w przypadku, kiedy samochód osobowy nie jest wprowadzony do majątku firmy (ewidencja środków trwałych), wydatek związany zarówno z ubezpieczeniem OC, jak i AC podlega ograniczeniom wynikającym z prowadzonej kilometrówki dla celów podatku dochodowego. 

Polecamy