Znowelizowana Ustawa o podatku od towarów i usług to dla wielu przedsiębiorców twardy orzech do zgryzienia. Wprowadziła ona od początku 2014 roku wiele zmian - m.in. w kwestii obowiązku wystawienia faktur, w tym przez podatników VAT zwolnionych, niezarejestrowanych na potrzeby tego podatku. Pojawiła się tz. faktura na żądanie.
Faktura na żądanie nabywcy
Od pierwszego dnia nowego roku podatnicy są zobowiązani do wystawiania faktury tylko na żądanie nabywcy danego towaru bądź usługi. Co istotne, faktura na żądanie dotyczy wszystkich przedsiębiorców - tych zarejestrowanych jako czynni lub zwolnieni podatnicy VAT, jak i tych, którzy nie zarejestrowali się dla celów tego podatku. Według istniejących do końca poprzedniego roku regulacji faktury mieli możliwość wystawiać tylko przedsiębiorcy, którzy złożyli zgłoszenie rejestracyjne VAT-R. Pozostała część podatników mogła dokumentować swoją sprzedaż za pomocą rachunków.
O tym, jakie informacje na fakturze zobowiązani są umieszczać podatnicy zwolnieni, mówi treść obowiązującego od 1 stycznia 2014 roku Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 roku w sprawie wystawiania faktur. W powyższym akcie określono między innymi:
|
Faktura na żądanie - dane podatnika, który korzysta ze zwolnienia
Art. 3 ust. 1 określa, że faktury dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2-6, 8-36 (określone przypadki zwolnienia przedmiotowego) lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy muszą zawierać:
|
Z kolei dokument, który dotyczy świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7, 37-41 ustawy (również określone przypadki zwolnienia przedmiotowego), powinien zawierać:
|
Zaś w przypadku podatników VAT zwolnionych podmiotowo, czyli z powodu wartości sprzedaży (bądź przewidywanej wartości sprzedaży w roku startu działalności), która nie przekracza 150 tys. zł (art. 113 ust. 1 i 9), na fakturze mają pojawić się:
|