Wielu przedsiębiorców opłaca składki członkowskie z tytułu przynależności do organizacji zrzeszających osoby wykonujące dane zawody. W przypadku niektórych organizacji takie członkostwo jest wręcz konieczne, aby mieć prawo do wykonywania określonego rodzaju działalności, a przy pozostałych przedsiębiorcy decydują się na członkostwo dobrowolnie. Warto jednak zwrócić uwagę, że nie w każdej sytuacji opłaty ponoszone na ww. składki mogą stanowić koszt uzyskania przychodu podatnika.
Obowiązkowe składki członkowskie
W kwestii ustalenia, czy obowiązkowe składki członkowskie na rzecz organizacji zrzeszających są kosztem uzyskania przychodów, warto odnieść się do definicji kosztów zawartej w Ustawie z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 wydatki poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów przedsiębiorstwa stanowią koszty podatkowe. Jednak istotny jest dodatkowy warunek, iż dany wydatek nie może zawierać się w katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów zamieszczonym w art. 23 ust. 1 ustawy.
Nie ulega wątpliwości, że przedsiębiorca - aby mógł w ogóle wykonywać określone czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - może zaliczyć do kosztów podatkowych składki z tytułu obowiązkowej przynależności do danej organizacji. Gdyby zrezygnował z powyżej wspomnianej opłaty, nie mógłby prowadzić danego rodzaju działalności, a w efekcie nie uzyskiwałby żadnych dochodów. Zatem spełnione są warunki poniesienia kosztu w celu uzyskania przychodów.
Obowiązkowe składki członkowskie powinny opłacać osoby wykonujące określone grupy zawodów, m.in. o charakterze:
-
medycznym - należą do nich głównie lekarze, weterynarze, farmaceuci oraz pielęgniarki i położne,
-
prawnym - obejmujące zawody wykonywane przez radców prawnych, adwokatów i notariuszy,
-
budowlanym - czyli architekci, inżynierowie z zakresu budownictwa, itp.
|
WAŻNE! Składki członkowskie na rzecz organizacji zrzeszających osoby wykonujące niektóre zawody mogą stanowić koszt uzyskania przychodów bez ograniczeń, jeżeli przynależność przedsiębiorcy jest obowiązkowa ze względu na możliwość wykonywania działalności gospodarczej w tym zakresie. |
Dobrowolne składki członkowskie - ograniczenia
Inaczej wygląda sytuacja, w której przedsiębiorca decyduje się na przynależność do danej organizacji dobrowolnie. Wówczas opłacane składki członkowskie nie mogą zostać zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ust. 1 pkt 30. Zgodnie z tym przepisem wydatki poniesione na na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, nie stanowią kosztu podatkowego.
Jak widać, w tym przypadku nie ma znaczenia fakt, iż podatnik zdecydował się na przynależność do organizacji ze względu na czerpanie korzyści oraz znacznych ułatwień wynikających z członkostwa, które w efekcie mogą przyczynić się do uzyskiwania większych przychodów.
Jednak ustawodawca przewidział pewne wyjątki, w których dobrowolne składki członkowskie mogą stanowić koszt uzyskania przychodów. Warunki, jakie podatnik musi spełnić w tym celu, zostały opisane również w ww. art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy. Zatem za koszt podatkowy można uznać:
-
wpłaty na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej w przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą z zakresu: turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji,
-
składki na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw.
Odnośnie Polskiej Organizacji Turystyki przewidziano pewne ograniczenie dotyczące wysokości wpłat możliwych do zaliczenia w poczet kosztów. Otóż w tej kwestii obowiązuje Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 marca 2000 r. w sprawie określenia maksymalnej wysokości wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, uznawanej za koszt uzyskania przychodów. Zgodnie z jego przepisami wysokość omawianych wpłat określa się jako 0,05% przychodów uzyskanych z działalności prowadzonej w zakresie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji w roku podatkowym, w którym dokonywana jest płatność.
Warto wiedzieć, że składki na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców również nie pozostały bez ograniczeń. Kosztem podatkowym bowiem są do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. W przypadku gdy przedsiębiorca nie wypłacał tych wynagrodzeń, kwota składek zaliczana do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej kwocie 114 zł.
Podsumowując powyższe rozważania, można stwierdzić, iż decydujące znaczenia ma w omawianym przypadku kryterium dobrowolności w przynależeniu do określonej organizacji. Z uwagi na ten fakt warto jest zatem wcześniej upewnić się, czy ponoszone przez przedsiębiorcę opłaty dobrowolne są objęte ustawowymi wyjątkami. W przypadku składek obowiązkowych nie ma takiego problemu.