Globalizacja sprawiła, że coraz więcej firm w dwudziestym pierwszym wieku — w tym również podmioty z sektora MŚP (tzn. małe i średnie przedsiębiorstwa) — podejmuje współpracę z zagranicznymi kontrahentami. Takie relacje pozwalają na zwiększenie rozmiarów prowadzonej działalności biznesowej, z drugiej jednak strony stwarzają nowe wyzwania podatkowe i rachunkowe. Mowa tu m.in. o fakturach dwuwalutowych. Czym charakteryzują się tego typu dokumenty księgowe?

Faktura dwuwalutowa — co to jest?

Jeszcze w 2009 roku transakcje gospodarcze na terenie Polski mogły być dokonywane wyłącznie w walucie PLN. Obowiązek ten został jednak zniesiony, dlatego można obecnie spotkać się z sytuacją, w której wystawia się faktury wyłącznie w walucie obcej lub tzw. faktury dwuwalutowe.

Jeśli chodzi te ostatnie, to — oprócz wartości w polskich złotych — najczęściej umieszcza się w nich kwoty wyrażone w euro. Taki stan rzeczy jest oczywisty. Wynika to stąd, iż zdecydowaną większość kontrahentów zagranicznych dla polskich firm stanowią podmioty zarejestrowane w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Oczywiście, faktura dwuwalutowa może zostać wystawiona również przez krajowego kontrahenta. Przepisy nie zabraniają wystawiania faktur w walucie obcej dla transakcji między polskimi przedsiębiorstwami. Podczas wystawiania tego typu dokumentu należy jednak pamiętać, by wartość podatku VAT od kwoty euro była wyrażona także w walucie PLN.

Na fakturze dwuwalutowej powinny znaleźć się również między innymi takie elementy jak na przykład odrębne numery rachunków bankowych dla płatności w różnych walutach (przy numerze konta w walucie obcej niezbędne jest podanie także kodu SWIFT).

Jakie jeszcze informacje powinna zawierać faktura dwuwalutowa?

Specyficzny charakter, jaki posiadają faktury dwuwalutowe nie zmienia faktu, że dokument ten powinien zawierać elementy typowe dla standardowych faktur. Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (art. 106 e ustawy o VAT), faktura — w tym także dokument dwuwalutowy — powinien zawierać m.in. następujące elementy:

  • unikalny numer dokumentu,
  • data wystawienia oraz operacji gospodarczej,
  • precyzyjne określenie stron transakcji, tj. sprzedawcy i odbiorcy/nabywcy,
  • opis wykonanej usługi lub dostarczonego towaru,
  • cenę jednostkową,
  • termin płatności.

Faktury dwuwalutowe. Podsumowanie

Wystawianie faktur dwuwalutowych staje się coraz bardziej rozpowszechnione wśród przedsiębiorstw prowadzących działalność biznesową na rynkach zagranicznych. Prawidłowa ewidencja faktur dwuwalutowych jest dość skomplikowana pod kątem księgowym. Należy wówczas dokonać przeliczenia kwot m.in. w celu ustalenia dodatnich lub ujemnych różnic księgowych jako różnicy między wartością z faktury a faktyczną zapłatą.

W natłoku obowiązków niezwykle łatwo o popełnienie pomyłek podczas sporządzania tego typu dokumentów. Błędy te są najczęściej efektem roztargnienia i wynikają np. z zastosowania złego kursu waluty obcej.

Na szczęście, dzięki nowoczesnym programom do fakturowania możliwa jest automatyzacja obliczeń. Funkcjonalność ta minimalizuje ryzyko błędnych obliczeń.