W ramach umowy leasingu leasingobiorca korzysta z określonej rzeczy ruchomej (może być to na przykład samochód osobowy). Z punktu widzenia firmy korzystającej ważne jest nie tylko terminowe opłacanie zaciągniętych zobowiązań, ale także — co jest równie istotne — właściwe zakwalifikowanie ich do podatkowych kosztów uzyskania przychodu. O czym trzeba wówczas pamiętać?

Wydatki leasingowe — kiedy trzeba zastosować proporcję podczas ewidencji kosztów?

W 2019 roku zostały zaostrzone przepisy dotyczące leasingu. Zgodnie z nowymi rozwiązaniami należy pamiętać o limicie kosztów uzyskania przychodów (KUP) na poziomie wynoszącym:

  • 150 tysięcy złotych (dla pojazdów osobowych zasilanych benzyną czy olejem napędowym),
  • 225 tysięcy złotych (w przypadku samochodów elektrycznych, które stają się coraz bardziej popularne na polskim rynku).

Progi te odnoszą się do takich kosztów jak: opłata wstępna (inicjalna — ponoszona na początku trwania umowy), miesięczne raty leasingowe oraz opłata końcowa.

W sytuacji, gdy tak wyliczona wartość leasingowanego samochodu przekracza powyższe limity, opłaty można zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów jedynie w części proporcjonalnej. Wprowadzone zmiany przekładają się na wyższą wartość podatku dochodowego do zapłaty.

Jak wyliczyć proporcję zaliczania wydatków leasingowych do kosztów podatkowych?

Wbrew pozorom, sposób wyliczania proporcji dla celów podatkowych jest bardzo prosty. W tym celu należy wyliczyć, jaką część łącznej wartości auta stanowi próg ustawowy 150 tys., zł lub 225 tys. zł. Przez tak ustalony współczynnik należy przemnożyć łączne koszty opłaty inicjalnej, końcowej oraz rat leasingowych. Ustalona w ten sposób wartość pomniejsza podstawę opodatkowania, zaś pozostała część opłaty nie stanowi podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Przykładowo, załóżmy, że przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą i korzysta z leasingu auta spalinowego. Łączna wartość przedmiotu finansowania (liczona jako suma określonych w umowie rat oraz opłaty wstępnej i inicjalnej) wynosi trzysta tysięcy złotych. Comiesięczna rata leasingowa została ustalona na poziomie 2400 złotych. W takiej sytuacji:

  • ustawowy limit dla kosztów uzyskania przychodów wynosi 150 tysięcy złotych,
  • proporcja dla ustalenia KUP wynosi: 150000/300000 = 0,5,
  • należy ująć w kosztach podatkowych: 2400 × 0,5 = 1200 złotych,
  • pozostała część, czyli 2400-1200 = 1200 złotych, nie stanowi kosztów podatkowych.

Proporcja kosztów podatkowych w leasingu to jeszcze nie wszystko

Oprócz sposobu wyliczania proporcji trzeba pamiętać jeszcze o innych aspektach związanych z ewidencją kosztów leasingowych. W zależności od wariantu umowy należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów:

  • koszty rat leasingowych (w przypadku umów leasingu operacyjnego),
  • odpisy amortyzacyjne oraz część odsetkową rat leasingowych (w przypadku zawarcia leasingu finansowego, który zakłada włączenie przedmiotu finansowa do środków trwałych firmy korzystającej).