Przykłady spółek partnerskich wyraźnie pokazują ich odmienność wśród innych typów spółek. Dokonamy jasnego wyróżnienia spółki partnerskiej w jej swoistości - zajmować nas będą sprawy spółek partnerskich na poziomach: prawnym, organizacyjnym, powiemy o ograniczeniach i atutach prowadzenia działalności w formie spółki partnerskiej.
Spółka partnerska - ukonstytuowanie
Na samym początku należy wiedzieć, że spółka partnerska może być zakładana wyłącznie przez osoby fizyczne wykonujące wolne zawody. Trzeba też zaznaczyć, że pojęcie “wolnego zawodu” - mimo, iż jest używane w języku prawnym i ekonomicznym - nie jest wystarczająco dobrze dookreślone. Przyjmuje się zatem trochę roboczą definicję, że wolnym zawodem jest ten, który jest wykonywany na własny rachunek. Nie mamy wątpliwości, że do tej kategorii zaliczymy lekarzy, adwokatów, dziennikarzy, itd., ale granice samego pojęcia pozostają nieostre. W ten sposób przykładem spółki partnerskiej może być np. porozumienie się kilku lekarzy (partnerów w spółce), aby połączyć siły i dalej wykonywać usługi medyczne, ale teraz już jako partnerzy w spółce. To oczywiście daje pewne możliwości.
Spółka partnerska zakłada także tłumacze, notariusze, architekci, księgowi, doradcy w różnych dziedzinach, itp. Powstanie spółki partnerskiej zawsze ma tylko jeden określony cel: wykonywanie zawodu, który należy do kategorii wolnych zawodów, razem z partnerami.
Do powstania spółki partnerskiej wymagane jest spełnienie wymogów nakreślonych powyżej, a także spisanie umowy między partnerami i dokonanie pomyślnego wpisu w KRS, co wieńczy cały proces.
Dalsze przykłady działania spółek partnerskich
Jeżeli znaleźliśmy już partnerów, to KRS umieści nas w swoim rejestrze, kiedy zapisy umowy zostaną należycie sporządzone. Po pierwsze: wymagane jest pisemne sporządzenie umowy. Poza tym w takiej umowie musi się znaleźć informacja o wykonywanym zawodzie, celu działalności, informacje o siedzibie. Każdy partner jest również zobowiązany do zadeklarowania swojego wkładu. W dokumencie, który będzie mógł być zaakceptowany, wymieniamy także z imienia i nazwiska (oraz inne dane osobowe) partnerów tworzących spółkę, która ma przecież charakter osobowy.
To absolutne minimum - oprócz tego dysponujemy dość dużą swobodą w pisaniu umów o spółkę partnerską. Możemy np. nierównomiernie rozłożyć odpowiedzialność partnerów, jeśli tylko uzyskamy na to ich zgodę, możemy też wpisać do umowy różnego rodzaju zasady dystrybucji zysków pomiędzy partnerami, itd. Nieco filozoficznie można powiedzieć o przykładzie umowy partnerskiej, że stanowi ona w miniaturze wzór działania społeczeństwa obywatelskiego i tzw. “umowy społecznej”, kiedy to wolni obywatele dokonują w wolny sposób ustaleń dotyczących ich wspólnych działań. Obowiązują oczywiście ramy prawne, ale elastyczność umów o spółkę partnerską pozostawia nam duże pole manewru.
Czy warto zakładać spółkę partnerską?
Na powyżej zarysowanej podstawie nietrudno jest już sobie wyobrazić przykłady dobrych spółek partnerskich. Fakt, że wśród całej grupy spółek są one zawiązywane najrzadziej ma swoją przyczynę chyba tylko w tym, że obowiązuje kategoria wolnego zawodu dla partnerów przy zakładaniu spółki.
To dobry model działania dla partnerów darzących się zaufaniem, ponieważ w systemie spółki partnerskiej każdy z nich będzie podejmował działania samodzielnie. Ale tak to już jest, że adwokat łatwo może porozumieć się z innymi adwokatami, redaktor z innymi redaktorami pracującymi nad wspólnym przedsięwzięciem, itd. Powoływanie zarządu dla spółek partnerskich często będzie wskazane, ale nie jest obligatoryjne. Dla spółek partnerskich polskie prawo przewiduje też uproszczoną księgowość i pewne rozwiązania podatkowe. Aby dwóch lub więcej przedstawicieli wolnych zawodów zawiązało spółkę partnerską, nie są nawet wymagane dane dotyczące kapitału początkowego.
